Stacje benzynowe w Szwecji należą
do kilku koncernów, a większość z nich to lokalny skandynawski biznes. W dużych miejscowościach jest zazwyczaj kilka miejsc, gdzie można zatankować.
Stacje są lokowane bądź w dzielnicach przemysłowo-magazynowych, bądź przy
ważnych drogach przelotowych i przy węzłach autostradowych. W centrach miast jest ich raczej mało. Stosunkowo niewiele
jest też placówek zlokalizowanych "w trasie" poza terenami zabudowanymi, zwłaszcza przy drogach drugorzędnych. Najważniejsze sieci:
1.
OKQ8 - największa sieć kooperująca z dostawcą ropy naftowej z Kuwejtu. Duże
stacje benzynowe z pełnym asortymentem towarów i usług. Najczęściej
zlokalizowane przy dużych centrach handlowych oraz węzłach komunikacyjnych.
Drogo.
2.
Statoil - norweski potentat naftowy ma w Szwecji dwa rodzaje stacji: z pełną
obsługą oraz automatyczne oznaczone znakiem 123. Towarzyszą często
hipermarketom ICA lub ICA Express.
3.
Holendersko-brytyjski koncern w zasadzie wycofuje się z rynku skandynawskiego.
Wiele stacji Shella zostało przejętych przez Statoil, te które pozostały
działają w korporacji z St1, aczkolwiek utrzymany został ich znak towarowy.
4.
St1. Sieć fińska skupiająca automatyczne stacje benzynowe często oferujące jedynie
wybrany asortyment: benzynę, ewentualnie ON. Przejęła stacje Shella oraz
niektóre placówek Jeta. Obecnie około 300 punktów, ale brak ich w
północno-zachodniej części kraju.
5.
Preem. Firma szwedzka bazująca na dwóch macierzystych rafineriach w Göteborgu i
Lysekil. Zróżnicowany asortyment w tym paliwa ekologiczne. Rożne typy stacji:
załogowe z pełnym wyposażeniem i gamą usług, samoobsługowe a także cysterny z
ON oznaczone nazwą SAIFA, które zainteresują jedynie posiadaczy dużych aut, np.
ciężkich kamperów powyżej 3,5 tony.
6.
Tanka. Marka związana z firmą Volvo i towarzysząca z reguły salonom samochodowym oraz
stacjom obsługi szwedzkiego koncernu. Głównie samoobsługowe.
7.
Jet. Nie tylko paliwo lotnicze ;). Sieć, która wycofała się już z rynku. Stacje samoobsługowe przejęła St1. Jednak
w wielu miejscach zachowano dawny znak towarowy, powstaje też nowa marka o
nazwie INGO. Ale stacji z tym logo nie widzę jeszcze na podglądach.
8.
Din-X (znany też jako Uno-X). Duński biznes z zasięgiem terytorialnym ograniczonym do południowej i środkowej
Szwecji (najdalej na północ wysunięta jest stacja w Älvdalen w Dalarnie). Poza
macierzystym Helsingborgiem sieć reprezentowana głównie w mniejszych
miejscowościach.
9.
Q-Star. Podobnie jak poprzednik większość stacji w wiejskich lokalizacjach nastawionych
na specyficznego klienta (ciągniki rolnicze). Niewielkie stacyjki, czasem sama pompa przed sklepem spożywczym. Podobne niewielkie sieci tworzy
Bilisten oraz Pump.
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń