Do Simrishamn dotrzeć można z Ystadu na kilka sposobów: bezpośrednio
trasą nr 9 lub nieco dłuższą drogą wzdłuż wybrzeża. Nie posiadający własnego
środka transportu wykorzystać mogą oprócz tego komunikację publiczną. Na trasie
przez Tomelilla kursują pociągi. Bezpośrednie połączenie autobusowe zapewnia
linia 570 jadąca m.in. przez Glemmingebro, Vallebergę, Löderup i Borrby.
Południową trasą kursują linie 322 i 392 zapewniające najlepszy dojazd z Ystadu
do Kåsebergi, Backåkra i Skillinge.
Wyjazd z Ystadu na wschód drogą główną nr 9, czyli Österleden.
Prowadzi ona przez środek nizinnej krainy w kierunku portu Simrishamn, który
jest nieformalną stolicą regionu. Do Simrishamn dojedziemy jednak bocznymi drogami
wiodącymi wzdłuż wybrzeża Bałtyku. Trasa mija duży kompleks leśny Sandskogen na
przedmieściach Ystadu wraz z kempingiem (patrz). Rezerwat przyrody obejmujący
stary las sosnowy nasadzony w XIX w. na obszarze ruchomych wydm. Szlak konny
oraz ścieżki do joggingu.
[7 km] Przecinamy most nad rzeczką Nybroån i
wjeżdżamy do Nybrostrand reklamowanego jako słoneczna brama Österlen.
Kąpielisko z piaszczystą plażą. Pole golfowe.
Po lewej na łące otwartej ku morzu
niezbyt duże, ale popularne pole biwakowe odwiedzane zwłaszcza przez
właścicieli przyczep kempingowych. Cena noclegu z przyczepą i dostępem do prądu
290 SVK. Namiot 160 SVK, Namiot i samochód 220 SVK.
[10 km] Skrzyżowanie dróg w pobliżu miejscowości
Kabusa. Skręcamy w prawo na drogę biegnącą w kierunku wybrzeża.
Po prawej stronie rozpoczyna się ciąg łagodnych porośniętych
zieloną trawą pagórków zwanych Hammars Backar (1). Jest to fragment wału moreny
stadialnej lodowca. Opada on dość stromymi stokami wprost do morza. W lecie na
grzbiecie często można ujrzeć pasące się owce. Ta część wybrzeża przypomina
raczej krajobrazy południowej Anglii niż Skandynawię. Kręcono tu kilka scen z
filmu Wallander, m.in. piknik w odcinku pod tytułem Innan Frostan.
Szczególnie pięknie jest w tym miejscu wiosną, kiedy zaczynają kwitnąć
ziołorośla. Szlaki piesze prowadzą wzdłuż pasma. Jest to również raj dla
paralotniarzy.
[18 km] W prawo wjazd do rybackiej wsi Kåseberga.
Poniżej urwiska niewielka przystań a w jej obrębie w podłużnym drewnianym
magazynie muzeum ratownictwa morskiego (4). W 1940 roku założono tutaj pierwszy w
Szwecji ośrodek służący pomocy na morzu. Płytkie, ale zdradliwe wody w
okolicach przystani są cmentarzyskiem kilkuset statków. Ze względu na
konfigurację terenu sztormy osiągają tu niespotykaną siłę. Na wystawie oprócz
sprzętu ratowniczego jest kolekcja znaków sygnałowych oraz obrazy o tematyce
marynistycznej.
Placówka otwarta tylko latem od 6 czerwca do końca sierpnia. Od
wtorku do soboty między 11 a 16 a w lipcu również w poniedziałki między 11 a
17. Wstęp wolny. Kontakt pod telefonem 041 152 70 09, strona web: http://sjoraddningsmuseet.se
Z portu drewniane schody wiodą na wierzchowinę na której
znajduje się najciekawszy obiekt turystyczny w tej części wybrzeża - grupa 59
megalitycznych głazów zwanych Ales Stenar (2). Do końca nie wiadomo jakie
było zastosowanie tego obiektu. Sugerowano, że to starożytny kurhan w kształcie
statku (pierwotnie spekulowano nawet, iż jest to miejsce wiecznego spoczynku
króla Norwegii Olafa Trygvassona, który zginął w dość tajemniczych
okolicznościach w morskiej bitwie z Duńczykami), jednak wewnątrz kamiennego
owalu nie znaleziono żadnych szczątków ludzkich. Najpewniej obiekt służył jako
miejsce kultu oraz obserwatorium astronomiczne podobnie jak angielskie
Stonehenge. Ustawienie dwóch największych głazów na przeciwległych krańcach
odpowiada mniej więcej miejscom zachodu słońca w dniu przesilenia letniego i
zimowego. Badania echosondą dowiodły ponadto, że w obrębie kręgu są dodatkowe
struktury kamienne dziś niewidoczne, znajdujące się pod ziemią. Dodatkowo warto
nadmienić, że fragmenty skał użyte do budowy kromlechu zostały przeniesione z
różnych miejsc w Skanii podobnie jak to miało miejsce w przypadku wspomnianego
Stonehenge. Jakakolwiek byłaby przyczyna tego transportu miejsce jest
niesamowicie fotogeniczne i pozwala podziwiać rozległe widoki na Bałtyk.
Ales Stenar z widokiem na Bałtyk |
W
okolicach Kåsebergi jest kilka starych kościołów. Najbliższy i najciekawszy z
nich znajduje się 5 km na północ w Valleberga. Jest to kompleks sakralny (3)
w skład którego wchodzi jedyna zachowana średniowieczna rotunda w Skanii
datowana na XII wiek. Obecnie wyróżnia się ona wyraźnie od zewnętrznej strony,
choć w środku nie zachowano jej kolistego kształtu. Do starej świątyni
dobudowano od zachodu na przełomie XIX i XX w. korpus nawowy z wieżą.
Dodatkowym elementem jest wolno stojąca gotycka wieża obronna zwana kastalen
towarzysząca tylko niektórym kościołom w Skandynawii a pełniąca dzisiaj rolę
dzwonnicy. Wewnątrz tej baszty obejrzymy kilka rzeźbionych paneli. W przyziemiu
znajduje się nagrobek mistrza Trydde, który stworzył kamienną chrzcielnicę ze
sceną figuralną z legendy św. Piotra i Pawła. Szafa ołtarzowa w prezbiterium przedstawia
właśnie te dwie postacie otoczone przez mniejsze figury 12 apostołów (św. Piotr
i Paweł występują tu więc dwukrotnie). Bogato zdobiona ambona z 1619 roku
zaopatrzona jest w monogram króla Chrystiana IV.
Kościół w Valleberga |
[21 km] Droga biegnie nadal wśród malowniczego
pagórkowatego krajobrazu. Przy skrzyżowaniu stacja benzynowa Din-X. W
prawo Löderups Strandbad. Kąpielisko z piaszczystą
plażą. Pole minigolfa. Hotel i apartamenty. Restauracja i kemping.
Na miejscu domki w cenie
500 SVK, samochód z przyczepą bądź namiotem 200 SVK, sam namiot 110 SVK.
Dopłata 40 SVK za energię elektryczną. Strona web: http://www.loderupsstrandbadscamping.se.
[23 km] Backåkra.
W parterowym murowanym
domu po lewej stronie drogi (dawna szkoła) działa schronisko turystyczne STF.
Dysponuje kilkoma pokojami różnej wielkości z dostępem do kuchni. Nocleg w
jedynce 400 SVK, dwójce 300 SVK, w pokoju zbiorowym 260 SVK. Śniadanie 80 SVK.
Kontakt telefoniczny pod numerem: 041 152 60 80, e-mail: backackra@telia.com, strona Web: http://backakra.se
W prawo droga do dawnej posiadłości Daga Hammarskjölda (5) pierwszego
sekretarza Organizacji Narodów Zjednoczonych w latach 1953-61. Mąż stanu
zakupił tą farmę w 1957 roku a po jego tragicznej śmierci zgodnie z testamentem została
przekazana Szwedzkiemu Towarzystwu Turystycznemu jako miejsce krzewienia pokoju
i spotkań wielu kultur. Urządzono tutaj niewielkie muzeum biograficzne w którym
obejrzeć można nowojorski gabinet polityka oraz pamiątki z jego licznych
podróży. Niestety obiekt jest aktualnie remontowany a jego otwarcie zaplanowano
dopiero na wiosnę 2017 roku. W sąsiedztwie na wrzosowisku jest kamienny krąg z
pamiątkowym głazem. Miejsce kontemplacji z widokiem na brzeg morza. CDN
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz