Wzdłuż dróg lokalnych pagórkowatym terenem na północ od jeziora Ivösjön. Trasa biegnie w pewnym oddaleniu od brzegów akwenu formującego 3 wyraźne zatoki. Przedłużeniem jest trasa przez Arkelstorp do Knislinge w pobliżu zamku Wanås.
[14 km] Näsum. Po lewej przy wjeździe stara wiejska chata kryta strzechą zwana Bravastugan (1) przeniesiona na to miejsce z okolic Sölvesborga po drugiej stronie wzgórz Ryssberget. Skromna wystawa regionalna prezentująca stare meble i przedmioty codziennego użytku.
Wizyta z przewodnikiem tylko po wcześniejszej rezerwacji. Kontakt pod telefonem: 070 225 03 36. Opłata 20 SVK umożliwia też obejrzenie pamiątkowego magazynu stacyjnego na dawnej linii Bromölla - Olofström.
W południowej części osady przy Kyrkovägen znajduje się eklektyczny kościół parafialny z 1871 roku zaprojektowany przez Jana Eryka Söderlunda. Trójnawowe wnętrze mieści ponad 500 wiernych. W głównym ołtarzu znajduje się obraz Chrystusa na krzyżu namalowany przez estońskiego artystę Johana Kölera. Pierwotnie zdobił wnętrze szwedzkiego kościoła św. Katarzyny w Sankt-Petersburgu. Droga ku południowi obok starego budynku parafialnego biegnie w kierunku brzegów jeziora. Po prawej w dolinie Höljeån znajduje się niewysoki trawiasty pagórek Gudahagen (2) z prawie setką kamiennych menhirów z okresu wikingów. To tylko niewielka ich część w porównaniu do kompleksu, który istniał w czasach prehistorycznych. Być może był tu pogański ośrodek kultowy, miejsce ofiarne, cmentarzysko lub twierdza. Po wprowadzeniu chrześcijaństwa wzniesiono drewniany kościół, który nie zachował się jednak do obecnych czasów. Dziś corocznie odbywają się tutaj historyczne jarmarki zwane Dniami Wikingów.
 |
| Wzgórze Gudahagen |
[15 km] Za mostem na Höljeån droga w prawo do wsi Västanå z zachowanymi XVIII-wiecznymi śladami podziałów rolnych (stare kamienne murki). Przy nadal czynnym młynie z 1380 roku kamienny most łukowy. W lesie powyżej wsi odnaleźć można dawną odkrywkową kopalnię żelaza (3), w której chemik Christian Wilhelm Blomstrand odkrył kilka rzadkich minerałów z grupy fosfatów: berlinit, augelit, trolleit i attakolit. Eksploatacji zaprzestano w końcu XIX w. Nisza wyrobiska jest częściowo podtopiona. Znakowany szlak Näsumaleden prowadzi przez zalesione wzgórza do położonej nad niewielkim jeziorem osady Blistorp z kamienną kaplicą grobową na planie krzyża greckiego ufundowaną przez kupca Valentina Textoriusa.
[17 km] Po lewej stronie pod lasem stoi malowniczy czerwony magazyn chmielu zwany Humletorkan (4). Region wokół Näsum jeszcze w latach 50-tych ubiegłego wieku miał ponad 50 farmerów uprawiających chmiel. Suszarnię zamknięto w 1959 roku. Obecnie mieści się tutaj schronisko turystyczne oraz sklep z rękodziełem. W sąsiednim Klagstorp kąpielisko i przystań.
Schronisko otwarte od maja do września. 6 pokoi z 25 miejscami noclegowymi. Wyżywienie we własnym zakresie. Na miejscu karczma. Kontakt: 045 62 01 88, 070 605 29 17, info@humletorkan.com
 |
| Humletorkan |
Wznosimy się na zalesione wzgórza Västanåberget zamykające od północy basen jeziora Ivösjön. Przecinamy pasma lasu mieszanego i łagodnie nachylonych pól uprawnych na których zachowały się jeszcze tradycyjne chmielowe tyczki. Widoki na zachodnią zatokę jeziora i masyw Vångaberget.
[23 km] Vånga. Duża wieś w otoczeniu sadów jabłkowych na północno-zachodnim krańcu jeziora Ivösjön. W lewo dalsza część pętli Humleslingan (patrz). Przy skrzyżowaniu stacja benzynowa Din-X i niewielka restauracja. We wrześniu coroczny targ dożynkowy. Powyżej drogi kościół parafialny pod wezwaniem św. Wawrzyńca (5) przebudowany gruntownie w 1867 roku. Tylko fragment południowej nawy pochodzi ze starej XIII-wiecznej świątyni. W ścianie nad ołtarzem znajduje się wielki fresk przedstawiający Przemienienie Pańskie w scenerii nawiązującej do lokalnego skańskiego krajobrazu - dzieło Pera Siegårda. W dawnych zabudowaniach młyna sklep z rękodziełem. Na przeciwległym stoku wzgórza stok narciarski z wyciągiem.
Kontynuujemy drogę na zachód.
[29 km] Arkelstorp. Osada przy dawnej mleczarni i fabryce lodów. Opisana w dwóch wczesnych powieściach Harry'ego Martinssona, który pracował na tutejszej farmie. Obecnie okolicami prowadzi szlak tematyczny Nässelslingan. W XIX w. przy drodze do Knislinge rozwijało się niewielkie uzdrowisko. W dawnym budynku łazienek dom kultury (6). Na północ od tego miejsca głazowisko Arkelstorpskumlet.
3 km na południe wieś Oppmanna. Na wzgórzu na zachód od głównej drogi stoi kościół z połowy XIX w. z kilkoma starymi obrazami i malarską kompozycją ścienną przedstawiającą ustanowienie Eucharystii. Po wschodniej stronie wysokie wzgórze Oppmannaberget na którego stoku znajduje się zatopiony kamieniołom Gullyckeskär (7) z czerwonym głazem granitowym poświęconym królowi Oskarowi I. Dojście drogą gruntową z południowej części wsi. Na północnym skraju wsi Hammarqvist Trädgärd. Prywatny ogród z kawiarnią i galerią sztuki.
 |
| Kamieniołom granitu Gullyckeskär |
4 km na północ od Arkelstorp w prawo od drogi leży leśne jezioro w dolinie Lerjevallen. Szlaki turystyczne piesze i kajakowe. Ogólnodostępne kabiny turystyczne na szlaku Skåneleden. Na pobliskim wzgórzu pozostałości po opuszczonej wsi Spångebro zwanej obecnie Döda Byn (8). Miejsce wyludniło się w wyniku wyjałowienia gleby. Mieszkańcy w większości wyemigrowali do Ameryki, ostatni zmarł w 1950 roku. Na wschód od dawnej wsi kilkusetmetrowy głęboki wąwóz zwany Kastagropen. Według legendy zbierali się tutaj partyzanci - zwolennicy utrzymania Skanii przy koronie duńskiej. Ich przywódcą był młody chłopak imieniem Lille Mats, który zasłynął jako doskonały mówca i tutaj przemawiał do swoich towarzyszy z wysokiej półki skalnej.
[32 km] W okolicznych lasach znajdują się liczne skały i wolno stojące głazy granitowe. Pod kamieniem Stora Trued Kors z wyciętym krzyżem według starej historii pochowano zabitego w tej okolicy duńskiego buntownika. Być może jednak cios ten ma charakter naturalny.
[34 km] Värestorp. 3 km na północ Immeln nad rozszerzającym się ku północy dużym jeziorem o tej samej nazwie. Szlak kajakowy. Ostoje ptasie na licznych wyspach.
[38 km] Duża wieś Hjärsås. Na zakręcie drogi stary ceglany kościół parafialny (9) z 1230 roku z elementami romańskimi i gotyckimi. Wzniesienie świątyni z tego materiału było w owych czasach w Skandynawii zjawiskiem dość rzadkim świadczącym o zamożności parafii lub posiadaniu możnego sponsora. Zwraca uwagę ozdobna ornamentyka z malowanej cegły i płytek ceramicznych. Na ścianie zewnętrznej znajdziemy też dziwaczny zegar słoneczny z początku XVIII w. Na cmentarzu zachowało się kilka nagrobków wykonanych z czarnego diabazu w tym uroczy nagrobek z dwoma czarnymi owieczkami. W prezbiterium podziwiać można XVI-wieczne malowidła wykonane bądź przez mistrza Michała z Jutlandii, bądź anonimowego artystę znanego z dzieł w zelandzkim kościele Vallenbaek Po triumfie reformacji zamówiono do kościoła zachowaną do dziś złoconą ambonę z napisem łacińskim "Verbum Domini manet in aeternum" (Słowo Pańskie trwa na wieki).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz