Humleslingan to około 50-kilometrowa turystyczna pętla drogowa okrążająca największe jezioro Skanii - Ivösjön. Podążając tą trasą można dotrzeć do wielu pięknych krajobrazowo zakątków oraz kilkudziesięciu miejsc prezentujących bogate dziedzictwo kulturowe regionu. Krótkie piesze marszruty prowadzą w zaciszne uroczyska w głębi lasu lub nad brzegiem jeziora. Nazwa szlaku pochodzi od upraw chmielu, które kiedyś były bardzo rozpowszechnione w tutejszych wioskach. Dzisiaj choć jeszcze gdzieniegdzie ujrzymy charakterystyczne tyczki to bardziej popularne jest sadownictwo i wiosną wzdłuż drogi możemy obserwować pięknie kwitnące jabłonie. Główny wariant warto rozszerzyć o odcinki boczne umożliwiające dojazd z innych kierunków. Startujemy z Bromölla w stronę Näsum a stamtąd droga nr 116 prowadzi dalej na północ doliną Holjeån do granicy Blekinge i przemysłowego miasta Olofström znanego z fabryki Volvo i dwóch ekscentrycznych muzeów.
[0 km] Rozpoczynamy jazdę od węzła drogowego po południowo-wschodniej stronie Bromölla zwanego też popularnie bramą Skanii (Skåneporten). Mijamy rondo na którym wybieramy drugi zjazd z drogowskazami w kierunku Näsum i Olofström. Na trasę można też włączyć się dalej na północy wyjeżdżając z centrum Bromölla ulicami Storgatan i Tians Väg.
[1 km] Po prawej malownicze uroczysko Brantahallar z mieszanym krajobrazem leśno-łąkowym i tradycyjnymi kamiennymi ogrodzeniami. Rowerem lub piechotą zwiedzić go można wzdłuż szlaku Gustavsbergsleden prowadzącego w kierunku Grödby i leśnego wału Ryssberget stanowiącego granicę między Skanią a Blekinge.
[3 km] Nogesund. Z lewej droga z centrum Bromölli. Dalej po tej stronie rozciąga się niewielkie jezioro Levrasjön o pięknej turkusowej barwie wody. Niektórzy twierdzą, że kolor ten pochodzi od złożonych na dnie kości dinozaurów.
Za wsią Råby nad północną zatoką akwenu uroczy parking leśny z tablicami informacyjnymi.
 |
| Dawny tunel kolejowy |
[7 km] Wznosimy się na zalesiony skłon Ryssberget. Na lewo od drogi ciekawe miejsce. Jest to dawny tunel wąskotorowej linii kolejowej (1) biegnącej z Sölvesborga do Olofström, jedyna taka konstrukcja w Skanii, której budowa pochłonęła ponoć bajońskie sumy. Obecnie wykorzystany skromnie przez ścieżkę rowerową. Przy dawnej linii kolejowej znajduje się drewniany budynek stacyjny z altanką i kilkoma przybudówkami zwany Barnakälla. Pełni dziś funkcje schroniska młodzieżowego. Jedną z jego atrakcji jest z pewnością domek na drzewie zbudowany na brzozie na wysokości 6 m ponad ziemią. Roztacza się z niego piękny widok na jezioro Ivösjön.
Telefon do rezerwacji: 045 63 95 45, e-mail: info@barnakalla.se
Z tego miejsca można wędrować na wzgórze Gustavsberget (150 m npm) z doskonałym widokiem na okolice. W pobliżu ruiny dawnej karczmy przy drodze do Sölvesborga.
[10 km] W lewo 3,5 km szlak przyrodniczy Näsumaviksleden biegnący przez bagniste tereny w głębi zatoki pozostałe po obniżeniu lustra wody jeziora o prawie 2 m w wyniku robót hydrotechnicznych. Na dawnej wyspie Pisleö punkt widokowy.
[13 km] W lewo do wsi Näsum, gdzie rozpoczyna się kolejny odcinek pętli Humleslingan. Kontynuujemy jazdę na północ wzdłuż drogi 116. Po prawej ciągną się pasma zrębowych wzgórz Ryssberget ze starym lasem bukowym (rezerwat przyrodniczy). Jedziemy doliną Höljeån. Rzeka ta w dolnym biegu silnie meandruje. Jej brzegi porastają podmokłe lasy bagienne i olsy. W górnym biegu wody przybierają czarny kolor, co związane jest z występującym tam skalnym podłożem składającym się z prekambryjskich diabazów.
[14 km] Gonarp. Na skrzyżowaniu dróg pamiątkowy kamień. Po lewej nad rzeką Höljeån niewielka elektrownia wodna (2) wykorzystująca naturalny próg skalny o wysokości 6 m. Na drugim brzegu nieco poniżej znajdują się resztki starożytnego zamku Björkeborg, wg legendy siedziby króla Tidricha.
[17 km] W lewo do położonej na prawym brzegu rzeki osady Östafors. Dawniej był tu duży kompleks przemysłowy obejmujący młyn, tartak, kuźnię a nawet fabrykę broni. Od 1920 do 1960 roku działała fabryka gwoździ. Dziś większość budynków jest zrujnowana a w otoczeniu powstał rezerwat przyrodniczy (3) chroniący ładny kompleks leśny na brzegach ponad bystrą rzeką.
W Östafors jest pensjonat Vävboden - dom o długiej historii zbudowany przez bankowca Ekmana właściciela fabryki. W czasie II wojny światowej przebywali tu uchodźcy z Białorusi, Estonii i Polski. Obecnie można zamówić pokój dwuosobowy wraz ze śniadaniem na werandzie w cenie 700 SVK lub nocleg dla pojedynczej osoby za 450 SVK. W pensjonacie jest także biblioteka z książkami w kilku językach.
[20 km] Dojeżdżamy do drogi 15 prowadzącej w lewo w kierunku Olofström. Nad skrzyżowaniem efektowny skalny głaz.
[21 km] Rondo z możliwością wjazdu do wsi Jämshög (Höjdaliden - trzeci zjazd w lewo). Na wzgórzu stoi kościół (4) z 1804 roku, zbudowany na miejscu starszego, który spłonął wraz z kilkoma okolicznymi farmami rok wcześniej. Zaprojektowana przez Olofa Tempelmana przestronna świątynia z wysoką wieżą stanowiła chlubę miejscowego zgromadzenia. Oryginalnym fragmentem wnętrza jest tzw. gudmorshuset - rodzaj bocznego pomieszczenia wykorzystywanego na zgromadzenia parafialne i przyjęcia chrzcielne. To jedyne takie miejsce w całej Szwecji. Prezbiterium w odróżnieniu od nawy pomalowane jest na czerwony kolor. W ołtarzu znajduje się obraz Carla Strömberga z 1839 roku przedstawiający Chrystusa zmartwychwstałego w ognistej poświacie. Warto też obejrzeć rzeźbioną marmurową ambonę, prosty drewniany krucyfiks i figury Mojżesza oraz Jana Chrzciciela. Pamiątkowy kamień na cmentarzu przykościelnym wspomina spora listę związanych z miejscowością sławnych postaci.
 |
| Wnętrze kościoła w Jämshög |
W Jämshög urodzili się m.in. dwaj słynni szwedzcy pisarze Harry Martinsson i Sven Edvin Salje. Pierwszy z nich wcześnie osierocony przez ojca i opuszczony przez matkę stał się dzieckiem miejscowej parafii wychowując się w kilku rodzinach zastępczych. Muzeum z pamiątkami poświęconymi wczesnemu okresowi życia obu literatów znajduje się w dawnym budynku szkolnym przeniesionym na teren lokalnego skansenu. Możemy tutaj również podziwiać sklep kolonialny prowadzony przez córki Martinssona, jego kolekcję etykiet przemysłowych oraz modele statków na których pływał. Znajdziemy także pierwszy gabinet Svena Edvina Salje, piewcy szwedzkiej wsi. Z tyłu skansenu możemy też odnaleźć jego letnią chatkę znajdującą się pierwotnie w posiadłości rodzinnej na wzgórzu Hallaberget.
Muzeum otwarte jest przez cały rok. Opłata za wstęp wynosi 20 SVK. Konieczna wcześniejsza rezerwacja pod numerem telefonu: 045 44 64 53 lub 045 44 90 17. Strona web: http://www.jamshog.nu/museet/index.htm
 |
| Willa Liljenborg |
W północnej części miejscowości w niewielkim parku stoi przebudowana w ostatnich latach drewniana willa Liljenborg z 1905 roku. Odznaczała się kiedyś romantycznymi wieżyczkami flankującymi fasadę, obecnie już nieistniejącymi, nadal jednak posiada wejście obramowane malowniczymi podcieniami. Funkcjonuje jako ekskluzywny pensjonat.
[23 km] Wjeżdżamy do Olofström. Przed mostem na rzece po prawej nowoczesne Brocentrum wraz z
informacją turystyczną i niewielkim Fordonmuseum (opis patrz).
[25 km] Centrum miasteczka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz