Już w średniowieczu tzw. Waeterskogar miał duże znaczenie gospodarcze jako rezerwuar drewna służącego do budowy statków oraz ludzkich siedzib. Król Magnus Ladulås nadał rolnikom z wyspy Visingsö przywilej opieki nad tą knieją. Jednak dopiero w 1690 roku wprowadzono szczegółowe podziały gruntów, czego świadectwem jest kilkanaście kamieni granicznych ze znakiem korony do odnalezienia na rozstajach. Zalesiony grzbiet Hökensås ciągnie się na długości kilkudziesięciu kilometrów po zachodniej stronie jeziora Wetter a największe wysokości osiąga w części południowo-zachodniej (Hallabergen na północ od Mullsjö 352 m npm). Trzonem wzgórz są prekambryjskie skały granitowe oraz pojawiające się miejscami utwory wylewne z tego okresu: gabra czy dioryty. Hökensås stanowi zrąb wyniesiony wzdłuż uskoków po stronie wschodniej (ponad rowem jeziora Wetter) oraz zachodniej (ponad doliną Stråkendalen).
O krajobrazie tego terenu zadecydowały jednak w dużym stopniu procesy geologiczne zachodzące w czwartorzędzie. Powierzchnia jest pagórkowata, pokryta miąższą warstwą osadów fluwioglacjalnych naniesionych przez wielkie rzeki podlodowcowe. Pojawiają się tutaj piaszczyste pola wydmowe i jeziora wytopiskowe w zagłębieniach terenu. Największym zbiornikiem wodnym jest okrągłe jezioro Alvasjön o powierzchni 1,3 km kwadratowego. W centralnej części regionu dominuje rzadki bór sosnowy z ubogim runem zdominowanym głównie przez mchy i porosty (chrobotek reniferowy). Bliżej jezior i w zagłębieniach terenu pojawiają się bagna i torfowiska. W ostępach leśnych żyją duże dzikie zwierzęta: łosie, jelenie, sarny, lisy. Sporadycznie obserwowane były też na tym terenie rysie. W koronach drzew bytują rzadkie ptaki: np. sowa włochata, głuszec czy cietrzew a także liczne gatunki drobnych ptaków śpiewających. Bogata jest też awifauna zbiorników wodnych z takimi gatunkami jak gągoł, nur czarnoszyi czy perkoz rogaty. Ważnym zasobem natury są zasiedlające naturalne akweny ryby. Hökensås to jeden z popularniejszych terenów w którym na dużą skalę rozwija się turystyka wędkarska. Szczyt sezonu przypada na maj oraz wrzesień. Można tutaj łowić pstrągi (tęczowy, potokowy), trocie, okonie, wzdręgi i szczupaki. W większości sklepów nabyć można licencje połowowe a dostęp do akwenów proponują specjalistyczne kompanie w tym Hökensås Sportfiske. Rezerwat przyrody założono już w 1969 roku a w drugiej połowie lat 90-tych nastąpiło jego znaczne rozszerzenie. Obejmuje on fragmenty lasów wspólnotowych (häradsallmänning) według tradycji będących własnością lokalnej społeczności. Teren graniczny należy do gmin Habo i Mullsjö w länie Jönköping oraz gminy Tidaholm w länie Skaraborg.
Najlepszym punktem wypadowym na teren rezerwatu jest miasteczko kempingowe Hökensås Semesterby w Håkängen. Na parkingu przy głównej drodze umieszczono tablice informacyjne przy węźle szlaków turystycznych. Na teren rezerwatu prowadzi pomarańczowo znakowany Västra Vätternleden oraz 4 ścieżki nordic walking. Przystanek autobusu z Tidaholm.
Trzygwiazdkowy kemping Nordic oferuje noclegi w domkach jak i miejsca biwakowe dla karawaningu oraz namiotów. Oprócz tego można tutaj zarezerwować całe pakiety turystyczne poza noclegiem oferujące np. licencję wędkarską, wynajem łodzi i transport bezpośrednio na łowisko. Sanitariaty, sauna, pralnia i kuchnia polowa na miejscu. Także restauracja, sklep spożywczo-przemysłowy, świetlica z telewizorem, sala konferencyjna, tor minigolfa i sklep z artykułami wędkarskimi. Możliwość wynajmu łódek. W sezonie letnim na estradzie często są organizowane rozmaite imprezy: tańce, koncerty, pikniki, pokazy sztuk magicznych, itp. W niewielkim stawku mamy możliwość wypróbowania sprzętu spinningowego przed wyprawą na większe łowisko. Domki o zróżnicowanym metrażu skupione są w czterech grupach. Rezerwacja i informacja pod numerem telefonu: 077 110 12 00. Telefon miejscowy 050 22 30 53, e-mail: hokensas@nordiccamping.se, strona web: http://www.nordiccamping.se/vara-anlaggningar/hoekensaas-camping-stugby/
Drugi nieco mniejszy kemping Szwedzkiego Klubu Karawaningowego (CC) znajduje się jakieś 500 m na południe przy głównej drodze. Okupują go głównie przyczepy noclegowe, ale istnieje możliwość wynajmu domku lub rozbicia namiotu. Ceny są tutaj przystępniejsze a obiekt zapewnia wszelkie wygody.
Na miejscu plac zabaw dla dzieci, pole do gry w boule, pralnia, sanitariaty, sauna, kuchnia polowa i podświetlany grill. Ustawienie przyczepy kosztuje 220-250 SVK, ustawienie namiotu 200 SVK, wynajem niewielkiego domku 300 SVK. Telefon 050 22 31 22, e-mail: hokensas@cc-r.se
3 km na północ w osadzie Gälleberg obok dawnego pensjonatu Parhuset mieści się muzeum obrazujące historię gospodarki leśnej w Hökensås od XIII wieku. W zbiorach zaprezentowane są liczne narzędzia służące drwalom, myśliwym, zbieraczom oraz smolarzom, w tym kolekcja ponad 20 pił spalinowych. Wystawa zajmuje nowo wybudowaną halę zwaną Kulturladan powstałą z drewna pozyskanego po zniszczeniach lasów w wyniku huraganu Gudrun ze stycznia 2005 roku. W otoczeniu stoi kilka starych budynków gospodarczych: kuźnia, stodoła i kurnik. W sąsiedztwie przystanek autobusu z Tidaholm.
Placówka jest otwierana na prośbę. Wstęp 60 SVK, w cenie poczęstunek w miejscowej kawiarence. Kontakt w sprawie rezerwacji pod numerem telefonu: 073 082 81 31 lub 073 074 86 72.
W obrębie rezerwatu przyrodniczego znajduje się kilkadziesiąt jezior
wytopiskowych. W większości są to niewielkie oligotroficzne zbiorniki leśne, tzw. jeziora lobeliowe. Grupują się one w 3 kompleksach: na północy (Eksjön,
Store Lummersjön, Lilla i Stora Havsjön), w części środkowej (Alvasjön) oraz
najliczniejsze na południu obszaru (Bredasjön, Nordvattnet, Sydvattnet, Stora Öjasjön i inne). Ze względu na charakter łowiska zostały one podzielone na 3 kategorie: żółte, czerwone i pomarańczowe. Sposób wędkowania na poszczególnych akwenach regulują szczegółowe przepisy.
Nad brzegami jeziora Lilla Havsjön jakiś 1 km na północny-wschód od kempingu znajduje się popularne leśne kąpielisko. Parking i toaleta na miejscu. Drewniany pomost. Piaszczysta plaża. Dojście drogami leśnymi od Sjöbolet bądź Havsjöberg. Sjöbolet to samotna farma nad Alvasjön - największym jeziorem regionu z niewielka wyspa u zachodnich brzegów. Dojazd drogą leśną obok młyna Svanasjö. Szlak Västra Vätternleden zapoznaje z bliższa z południowym "pojezierzem". Pierwszy akwen przy trasie to Ibbesjön (kilkadziesiąt metrów w bok od szlaku) z brzegami porośniętymi laskiem brzozowym. Deszczochron, stanowisko do grillowania i pomost wędkarski. Dalej na południu szlak biegnie wzdłuż brzegów Stora Öjasjön - jeziora z dużą wyspą w środkowej części. Na południe od niego parking i deszczochron. Ostoja ptaków zwłaszcza nura czarnoszyjego (Gavia arctica). Ptaki przebywają także na położonych dalej na południe zbiornikach Nordvattnet i Sydvattnet. Środkowa część tego pierwszego jest rezerwatem ptasim i nie wolno tam przebywać na łodzi w okresie lęgowym pomiędzy 1 kwietnia a 31 maja. W przewężeniu pomiędzy dwoma jeziorami istniał w przeszłości wodopój dla koni. W przeszłości transportowano przy ich pomocy rozmaite bogactwa lasu, bale drzewne oraz smołę wysyłaną nawet na rynki w Göteborgu. W otoczeniu sosnowy starodrzew. Nad brzegami obu jezior znajdują się ławy, miejsca do grillowania oraz pomosty. Z akwenów na południu warto wspomnieć o Björnsjön od którego zaczęła się w latach 50-tych XX wieku turystyka rybacka. Nad brzegami dwa duże pomosty, kominek, miejsce piknikowe i schron przeciwdeszczowy. Dojazd drogą leśną z Blåhult (2 km). W Blåhult przy przystanku autobusowym znajduje się drewniana kaplica pomalowana na tradycyjny czerwony kolor. Zbudowana została w 1936 roku według rysunku Evalda Gillbranda - malarza z Tidaholmu. W 1959 roku obiekt przeszedł w posiadanie parafii Daretorp. Z tylu stoi niewielka tradycyjna dzwonnica.
 |
| Bór chrobotkowy |
Najlepszym punktem wypadowym na teren rezerwatu jest miasteczko kempingowe Hökensås Semesterby w Håkängen. Na parkingu przy głównej drodze umieszczono tablice informacyjne przy węźle szlaków turystycznych. Na teren rezerwatu prowadzi pomarańczowo znakowany Västra Vätternleden oraz 4 ścieżki nordic walking. Przystanek autobusu z Tidaholm.
Trzygwiazdkowy kemping Nordic oferuje noclegi w domkach jak i miejsca biwakowe dla karawaningu oraz namiotów. Oprócz tego można tutaj zarezerwować całe pakiety turystyczne poza noclegiem oferujące np. licencję wędkarską, wynajem łodzi i transport bezpośrednio na łowisko. Sanitariaty, sauna, pralnia i kuchnia polowa na miejscu. Także restauracja, sklep spożywczo-przemysłowy, świetlica z telewizorem, sala konferencyjna, tor minigolfa i sklep z artykułami wędkarskimi. Możliwość wynajmu łódek. W sezonie letnim na estradzie często są organizowane rozmaite imprezy: tańce, koncerty, pikniki, pokazy sztuk magicznych, itp. W niewielkim stawku mamy możliwość wypróbowania sprzętu spinningowego przed wyprawą na większe łowisko. Domki o zróżnicowanym metrażu skupione są w czterech grupach. Rezerwacja i informacja pod numerem telefonu: 077 110 12 00. Telefon miejscowy 050 22 30 53, e-mail: hokensas@nordiccamping.se, strona web: http://www.nordiccamping.se/vara-anlaggningar/hoekensaas-camping-stugby/
Drugi nieco mniejszy kemping Szwedzkiego Klubu Karawaningowego (CC) znajduje się jakieś 500 m na południe przy głównej drodze. Okupują go głównie przyczepy noclegowe, ale istnieje możliwość wynajmu domku lub rozbicia namiotu. Ceny są tutaj przystępniejsze a obiekt zapewnia wszelkie wygody.
Na miejscu plac zabaw dla dzieci, pole do gry w boule, pralnia, sanitariaty, sauna, kuchnia polowa i podświetlany grill. Ustawienie przyczepy kosztuje 220-250 SVK, ustawienie namiotu 200 SVK, wynajem niewielkiego domku 300 SVK. Telefon 050 22 31 22, e-mail: hokensas@cc-r.se
3 km na północ w osadzie Gälleberg obok dawnego pensjonatu Parhuset mieści się muzeum obrazujące historię gospodarki leśnej w Hökensås od XIII wieku. W zbiorach zaprezentowane są liczne narzędzia służące drwalom, myśliwym, zbieraczom oraz smolarzom, w tym kolekcja ponad 20 pił spalinowych. Wystawa zajmuje nowo wybudowaną halę zwaną Kulturladan powstałą z drewna pozyskanego po zniszczeniach lasów w wyniku huraganu Gudrun ze stycznia 2005 roku. W otoczeniu stoi kilka starych budynków gospodarczych: kuźnia, stodoła i kurnik. W sąsiedztwie przystanek autobusu z Tidaholm.
Placówka jest otwierana na prośbę. Wstęp 60 SVK, w cenie poczęstunek w miejscowej kawiarence. Kontakt w sprawie rezerwacji pod numerem telefonu: 073 082 81 31 lub 073 074 86 72.
 |
| Stora Öjasjön |
Nad brzegami jeziora Lilla Havsjön jakiś 1 km na północny-wschód od kempingu znajduje się popularne leśne kąpielisko. Parking i toaleta na miejscu. Drewniany pomost. Piaszczysta plaża. Dojście drogami leśnymi od Sjöbolet bądź Havsjöberg. Sjöbolet to samotna farma nad Alvasjön - największym jeziorem regionu z niewielka wyspa u zachodnich brzegów. Dojazd drogą leśną obok młyna Svanasjö. Szlak Västra Vätternleden zapoznaje z bliższa z południowym "pojezierzem". Pierwszy akwen przy trasie to Ibbesjön (kilkadziesiąt metrów w bok od szlaku) z brzegami porośniętymi laskiem brzozowym. Deszczochron, stanowisko do grillowania i pomost wędkarski. Dalej na południu szlak biegnie wzdłuż brzegów Stora Öjasjön - jeziora z dużą wyspą w środkowej części. Na południe od niego parking i deszczochron. Ostoja ptaków zwłaszcza nura czarnoszyjego (Gavia arctica). Ptaki przebywają także na położonych dalej na południe zbiornikach Nordvattnet i Sydvattnet. Środkowa część tego pierwszego jest rezerwatem ptasim i nie wolno tam przebywać na łodzi w okresie lęgowym pomiędzy 1 kwietnia a 31 maja. W przewężeniu pomiędzy dwoma jeziorami istniał w przeszłości wodopój dla koni. W przeszłości transportowano przy ich pomocy rozmaite bogactwa lasu, bale drzewne oraz smołę wysyłaną nawet na rynki w Göteborgu. W otoczeniu sosnowy starodrzew. Nad brzegami obu jezior znajdują się ławy, miejsca do grillowania oraz pomosty. Z akwenów na południu warto wspomnieć o Björnsjön od którego zaczęła się w latach 50-tych XX wieku turystyka rybacka. Nad brzegami dwa duże pomosty, kominek, miejsce piknikowe i schron przeciwdeszczowy. Dojazd drogą leśną z Blåhult (2 km). W Blåhult przy przystanku autobusowym znajduje się drewniana kaplica pomalowana na tradycyjny czerwony kolor. Zbudowana została w 1936 roku według rysunku Evalda Gillbranda - malarza z Tidaholmu. W 1959 roku obiekt przeszedł w posiadanie parafii Daretorp. Z tylu stoi niewielka tradycyjna dzwonnica.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz