Z Pukavik do Karlshamnu

Kilka możliwych wariantów. Najszybszym jest przejazd autostradą E22 do któregoś z węzłów drogowych na północy Karlshamnu (Karlshamn Väst lub Karlshamn Norr). Stara droga biegnie przez miasteczko Mörrum. Tutaj znajduje się też stacja kolejowa na linii Kustpilen pomiędzy Sölvesborgiem a Karlshamnem. Opisany w tekście szlak prowadzi bliżej morskiego wybrzeża, na południe od ekspresówki przez Elleholm, Vekerud i Stilleryd.  Wszystkie wspomniane warianty przecinają dolny bieg Mörrumsån zwanej rzeką łososiową. 

Z ronda w Pukavik wyjazd na północ wzdłuż Björkenäsvägen. 

[164 km] Stensnäs. Most na rzece Gallån. Nad strumieniem klasycystyczny dwór z końca XVIII wieku. Do posiadłości prowadzi aleja wysadzana szpalerem wierzb. Za nią niewielki parking z mapą turystyczną regionu. 

[166 km] Wzdłuż autostrady do węzła Mörrum Väst. Stąd na północ dojechać można do centrum miasteczka a na południe boczna droga znakowana E22 Ö prowadzi dalej do Elleholm.

[167 km] 2 km na prawo kąpielisko w zatoce Brunnsvik. W pobliżu plaży rośnie największy dąb w Blekinge. Na południe od tego miejsca zaczyna się rezerwat przyrodniczy Elleholm położony u ujścia rzeki Mörrumsån do Bałtyku. Trudno dostępne sosnowe lasy na skałach.

[168 km] Elleholm. Podłużna wyspa w dolnym biegu rzeki Mörrumsån. W średniowieczu znajdująca się tutaj duża osada warowna założona przez biskupów Lundu miała status miasta. Po kampanii w 1564 roku spalona utraciła znaczenie na rzecz Sölvesborga oraz bliskiego Bodekull (Karlshamnu). Dzisiaj zachowało się z niej bardzo niewiele. Ślady grodziska znaleźć można w północnej części wyspy. Po południowej stronie głównej drogi w starym parku stoi szachulcowy kościół św. Wawrzyńca z 1705 roku wybudowany na miejscu średniowiecznej miejskiej świątyni parafialnej. Najstarszym obiektem wewnątrz jest duży XVI-wieczny krucyfiks triumfalny spoczywający na lewo od ołtarza. W ołtarzu mamy obraz Ostatniej Wieczerzy w interesującej ażurowej "płomienistej" ramie. Został ufundowany w 1713 roku przez ówczesnych właścicieli dworu w Elleholm. Kameralne nastrojowe wnętrze, które pomieścić może jedynie 90 osób, jest obecnie często wynajmowane do uroczystych ślubów. Z tyłu kościoła bliżej rzeki znajduje się willa zwana Elleholm Hovgård. W miejscu tym pierwotnie mieściła się rezydencja biskupów duńskich przekazana później w zastaw rycerskim rodom. Obecnie jest to własność prywatna.

Droga prowadzi dalej równiną aluwialną z widokiem na kominy kombinatu celulozowego Södra Cell zwane Mörrums Bruk. Zakład otwarty w 1962 roku posiada dwie linie produkcyjne do wytwarzania masy papierowej i pulpy drzewnej. Nadwyżka energii elektrycznej wytwarzana w procesie technologicznym jest rozsyłana do okolicznych domów.

Kombinat celulozowy Mörrums Bruk

[169 km] Parking przy głównej bramie fabryki. Bezpośrednio przy placu wysokie zwałowiska przemielonej tarcicy.
[170 km] Mijamy wiadukt nad linią kolejową Kustpilen. Zaraz potem należy skręcić w prawo w kierunku Vekerum. Prosto droga do węzła autostradowego Mörrum Öst i centrum miasteczka. 
[171 km] Vekerum. We wsi na wzgórzu Lundaberget kamień upamiętniający założenie pierwszego w Szwecji stowarzyszenia pedagogicznego w 1838 roku. 2 km na południe na wyspie Gunnön marina jachtowa. 
[174 km] Stilleryd. Przedmieście przemysłowo-składowe. 1 km na południe w zatoce pasażerski terminal promowy z połączeniem do Kłajpedy na Litwie (patrz Karlshamn). W Sandvik kąpielisko z widokiem na port. 5 km na południowy-zachód rezerwaty przyrodnicze na wybrzeżu Bałtyku (Stilleryd i Kofsa Nabbe). Odsłaniają się tutaj granodioryty i gnejsy eksploatowane kiedyś w celu produkcji kostki brukowej. W pobliżu lądu liczne skaliste wysepki szkierowe. Bogata flora i fauna. Krzewy różane. Piękne zachody słońca. Dojazd wzdłuż Drösebovägen. 
[175 km] Rondo na przedmieściach Karlshamnu. Prosto (drugi zjazd) dojazd do północnej części miasta w okolice cmentarza Hvilans. W prawo (pierwszy zjazd) droga nr 15 (Hinseleden) prowadzi bezpośrednio do historycznego centrum. 
[176 km] W lewo do miasta. Na południe droga na Stärnö (Sternö). Kiedyś przemysłowe zaplecze miasta, czego świadectwem są stare kamieniołomy diabazów we wnętrzu lądu. Warto wspomnieć o zlokalizowanej tutaj elektrowni z podmorskim łączem energetycznym do Polski (stacja rozrządowa Wierzbięcin pod Ustką). Połączenie powstało w 2000 roku w ramach polsko-szwedzkiej spółki SwePol Link AB. 

Höga Rör

Górzysty półwysep porośnięty jest w dużej części lasem bukowym z domieszką dębu, jesionu i brzozy. W bardziej niedostępnych miejscach występuje bór sosnowy. Dziś jest to jeden z ważniejszych terenów rekreacyjnych w okolicach Karlshamnu. Większą część tego obszaru obejmuje rezerwat przyrodniczy otwarty w 2014 roku przez księżniczkę Wiktorię. Znakowane szlaki turystyczne. Po zachodniej stronie leży piaszczysta plaża. We wschodniej części znajduje się natomiast marina jachtowa (Stärnö Vindhamn). Drewniany most prowadzi stamtąd na mniejszą zalesioną wysepkę Böön. Tutaj zlokalizowana była dawna stocznia okrętowa. Zachowały się również fragmenty umocnień brzegowych z XVII wieku. Szlak kulturowy o długości 3 km prowadzi wokół wyspy. W najwyższym punkcie Sternö na wzgórzu Heleneberg (53 m n.p.m.) wznosi się największy w Blekinge kamienny kurhan grzebalny z epoki brązu zwany Höga Rör. Z tego miejsca roztacza się wspaniała panorama okolicy. Równie rozległy widok podziwiać można z położonego bliżej morza wzgórza Bålabacken. Na horyzoncie dojrzeć można wyspę Hanö oraz wzgórza na półwyspie Listerlandet. Na południowym wybrzeżu mamy oznakowane miejsce, gdzie w 1679 roku rozbił się angielski statek o nazwie Altare. Uratowano tylko cztery osoby z załogi. W tym miejscu znajdziemy kilka wielkich głazów narzutowych. Ciekawym fenomenem są zachowane w dnie morza stare pnie sosen porastające dawny brzeg w okresie morza litorynowego. Śladem dawnej flory jest też rosnący po zachodniej stronie półwyspu sędziwy dąb Uggleeken z wydrążonym wewnątrz pniem.  
[177 km] Wjazd do Karlshamnu tunelem wydrążonym w skalnym masywie.