Zawracamy. Z Askersundu do Olshammar

Po zwiedzeniu Askersundu należy wrócić 5 km drogą 50 według opisu wcześniejszej trasy do węzła drogowego Bergslagsdiagonalen. Można też nie docierając do tego rozjazdu skręcić w lewo jakiś kilometr wcześniej na starą drogę 49 równoległą do nowo zbudowanego odcinka. Dalsza trasa biec będzie przez lasy po zachodniej stronie jeziora Wetter należące do kompleksu Tiveden. 

[164 km] Węzeł Bergslagdiagonalen.
[167 km] Fatburen. W lewo droga do mostu nad cieśniną Lilla Hammarsundet. 
[168 km] Połączenie starej i nowej drogi z efektownym rozjazdem wyrąbanym w granitowych skałach. Stara trasa biegnie dalej wzdłuż wybrzeża Wetteru aż do Nynäs mijając kilka płytkich zatok: Åviken, Bodaviken i Aspafjärden. Niskie zabagnione brzegi. Widoki na wyspy archipelagu północnego. Nowa droga prowadzi prosto przez lasy i skaliste wzniesienia wschodniego Tiveden. Wzdłuż trasy odsłaniają się czerwone granity rapakiwi znane z polskich plaż, gdzie pojawiają się jako przytransportowane przez lodowiec mniejsze lub większe otoczaki.
[177 km] Przekraczamy rzekę Aspaån  Za mostem po lewej żółty dwór Aspa Herrgård założony w końcu XVII w. przez Antona von Boij. Do 2015 roku mieścił się tutaj 4-gwiazdkowy hotel a w budynku gospodarczym z pruskiego muru znajdowało się muzeum poety Carla Michaela Bellmana. Obecnie obiekt został przekształcony w ośrodek dla uchodźców. Na cyplu Kvistudden dawne arboretum z kilkudziesięcioma gatunkami drzew. W prawo droga w lasy Tiveden i nad jezioro Unden (patrz).
[178 km] Na lewo zjazd do Olshammar. Prosto obwodnica w kierunku Karlsborga.

Kościół św. Brygidy w Olshammar

[179 km] Olshammar. Punkt wypadowy na wyspy archipelagu Wetter. Przystań jachtowa w zatoce Norraviken. Przy sklepie niewielka stacja benzynowa Q-Star. Na cyplu nad brzegiem jeziora znajduje się otwarta w 1885 roku fabryka masy celulozowej należąca obecnie do koncernu Munksjö. Po drugiej stronie placu zabytkowa część osady z kościołem św. Brygidy, pierwotnie kaplicą ufundowaną przez Eryka Handa wnuka Eryka XIV. W interesującym wnętrzu zwraca uwagę ołtarz pełniący zarazem funkcję ambony, witraże z 1624 roku z malunkami w tzw. polskim stylu oraz kartusze herbowe. Kilka obrazów olejnych pędzla Jakuba de Wita. Wnętrze świątyni stanowiło zaczarowaną krainę Lajsputt z młodzieńczych zabaw Wernera von Heidenstama. W pobliżu znajduje się dwuizbowy domek zwany Birgittastugan oraz kamień przy którym wg legendy wsiadała na konia szwedzka święta. Jej mąż był bowiem właścicielem miejscowego gospodarstwa, które w XIX w. należało do rodu Heidenstamów. Tutaj 6 lipca 1859 roku narodził się Werner von Heidenstam - laureat literackiej Nagrody Nobla. W pokoju w którym przyszedł na świat mieści się obecnie izba muzealna z autentycznymi meblami z epoki i licznymi pamiątkami po poecie. Oznaczenia na ościeżnicy drzwi pokazują jego wzrost w wieku od 4 do 21 lat. 
Otwarte od maja do połowy września w godzinach 12-19. Na miejscu restauracja i pensjonat.
Z tyłu dworu 12 pomnikowych lip zwanych apostołami.