Translate

poniedziałek, 17 kwietnia 2017

Tibro część 2

TIBRO [239 km] / 8,0 tys. mieszkańców
Aby poznać najciekawsze obiekty turystyczne Tibro należy udać się na dość długą kilkunastokilometrową rundę okrążającą miasto. Prócz tego wyznakowano dwa szlaki spacerowe w kolorach żółto-czerwonym i niebiesko-czerwonym proponujące rekreacyjny spacer na nieco krótszym dystansie. Chyba najciekawszym obiektem godnym zwiedzenia w okolicy jest powstałe w 2012 roku Centrum Inredia (1) pokazujące wystawy związane z meblami i projektowaniem wnętrz. Zlokalizowane zostało w dawnej fabryce koszul na północnych rogatkach miasta (Brövägen 26). Zmodernizowany budynek zwraca uwagę nieco psychodelicznym obrazem przedstawiającym kolorową sofę na elewacji. Ekspozycja zajmuje całe piętro i przez pryzmat rozmaicie urządzonych wnętrz przedstawia historię meblarstwa szwedzkiego a także etapy rozwoju miejscowego przemysłu. Stare fotografie przeplatają się z nowoczesnymi środkami prezentacji. Na miejscu biblioteka, restauracja a także niewielka szkoła zawodowa. 
Kontakt telefoniczny: 050 41 84 00. Wstęp bezpłatny. 
Niedaleko stąd do rozciągających się nad brzegami rzeki Tidan rozległych łąk. Promenada biegnie w kierunku południowym do kamiennego mostu (2) z 1914 roku stojącego w miejscu najdawniejszej przeprawy w kierunku Skövde. Poniżej mostu znajdował się stary młyn wodny (wzmiankowany już w XV wieku) a jego pozostałością są stare żelazne koła łopatkowe oraz fragment kanału obramowany potężnym murem. Okolice Gästgivarevägen to obszar dawnej wioski Tibro w której początkowo znajdowały się tylko dwa gospodarstwa: Skattegård i Lillegård. Okolica jest już prawie w całości obudowana nowymi posesjami, ale domy stojące u zbiegu Gästgivarevägen i Bygatan przypominają jeszcze czasy końca XIX wieku. Pod numerem 16 mieściła się natomiast w latach 1640-1921 przydrożna gospoda. Bliżej obecnego centrum miasta na wzgórzu zwanym Smuleberg stoi nowoczesny zbór ewangelicki zwany Högaskyrkan zbudowany w 1966 roku. Wzgórze dało nazwę niewielkiemu osiedlu ładnie położonemu pomiędzy parkiem miejskim i laskiem w zakolu rzeki Tidan. Warto tu wybrać się na wiosnę kiedy zakwitają pierwsze kwiaty: zawilce gajowe, przylaszczki i konwalijki majowe. Przy Parkgatan 3 stoi Skyborg (3) jeden z najstarszych domów wielorodzinnych w tej części miasta ze znajdującym się od strony podwórka subtelnie zdobionym frontonem przypominającym wejście do świątyni. 
Meble w krajobrazie Tibro

Centrum miasta to teren wokół dwóch placów Stora Torget oraz Allétorget wypełniony w większości nową zabudową o funkcji handlowo-administracyjnej.  Na pierwszym z placów znajduje się fontanna Ös på - abstrakcyjne dzieło Rolfa Denmana z 1966 roku. Charakterystyczne balkony HC-Huset kontrastują z długim parterowym "dworkiem" po przeciwległej stronie. Przy Torggatan 10 stoi drewniana Andrénska Villan chyba jedyny zachowany obiekt z czasów formowania się miejskiej osady w okolicach linii kolejowej. Z istniejących tutaj warsztatów meblarskich zachowała się tylko jedna fabryczka Björkhamra (dawna Arken) po południowej stronie torów. Rozmaite szyldy tej branży rozrzucone są po całym mieście i do dziś przypominają wcześniejsze etapy industrializacji. Symboliczne instalacje ozdabiają też przestrzeń publiczną, np. ronda. O rzemieślniczej historii miejscowości dowiedzieć się można więcej w regionalnym muzeum przy Borgargatan 27. Ekspozycja w dawnej centrali medycznej zaprezentuje wnętrze starego warsztatu stolarskiego, pokój pielęgniarki Edit Palme urządzony przez miejscowych ebenistów. Tutejszym kuriozum jest manekin "olbrzyma z Kyrkefalla" - człowieka żyjącego w XIX wieku mierzącego 2 metry i 39 cm a ważącego 191 kilogramów.  
Otwarte we wtorki od 13 do 16 a w środy od 15-19. Wstęp wolny. Kontakt telefoniczny: 050 41 84 14. E-mail: eva.thorn@tibro.se
Z centrum miasta można się udać wzdłuż Fredsgatan i Humlestigen do parku ludowego (4) ze sceną taneczną oraz zwierzyńcem (minizoo). W kierunku południowym z centrum wybiega długa Storgatan. Ze stojących przy tej ulicy domów warto zwrócić uwagę na ładną pomalowaną na czerwono willę z niewielką werandką pod numerem 17. To dzieło sztokholmskich architektów z 1906 roku. Podążając dalej w tym kierunku dotrzemy do osiedla Brittgården (5) położonego po lewej stronie głównej trasy. 
Osiedle Brittgården
Ta specyficzna jednostka sąsiedzka zaplanowana przez architekta Ralpha Erskine'a stanowi organiczną całość wyróżniającą się otoczeniem niższych budynków przez wyższe bloki stanowiące jakby bramę do wnętrza osiedla. Charakterystyczne są także wysokie ozdobne dymniki oraz przesuwane zasłony pozwalające w zależności od upodobań lokatora odkryć lub zakryć widok ogródka przydomowego. Do projektu dopasowana została także mała architektura: lampy, kwietniki czy ławki. Osiedle powstało w latach 1959-1969. W otoczeniu jest kilka innych podmiejskich dzielnic willowych. W centrum jednej z nich - Häggatorp zachował się stary zdobiony budynek magazynowy z końca XIX wieku. Podążając Breviksvägen na wschód dotrzeć można do położonego w pobliżu wsi Fröstorp obszaru rekreacyjnego Rankås (6). Zróżnicowany teren leśno-łąkowy położony w pasie środkowoszwedzkiej moreny stadialnej. Bagna, torfowiska i niewielkie stawy. Ścieżka geologiczna z tablicami informacyjnymi oraz trzy trasy do nordic-walking. Pomarańczowo znakowany szlak pieszy prowadzi stąd w kierunku Fågersanna i Hjo. Parking oraz świetlica z małą gastronomią. 
Kościół Kyrkefalla
Ponad kilometr na południe od Brittgården znajduje się natomiast główny kościół parafialny Kyrkefalla (7) położony na pagórku ponad niewielkim jeziorem. Świątynia istniała tutaj może już i w XIII wieku, ale obecna klasycystyczna budowla powstała w 1839 roku w czasie panowania Karola Jana XIV i bywa do dzisiaj nazywana imionami króla. W jasnym wnętrzu zwróci uwagę ołtarz główny projektu Karola Martina Westerberga: kamienny krucyfiks z napisem INRI otoczony przez złote rzeźby aniołów a także XVII-wieczna ambona. W gablocie wystawiono fragmenty starej Biblii. Kościół ma dwa prospekty organowe: szafę przy ołtarzu oraz główny narząd na chórze. Na ścianach wiszą tarcze herbowe i stary drewniany krucyfiks. Peryferyjne położenie świątyni sprawia, że wykorzystywana jest ona stosunkowo rzadko w celach kultowych, chociaż zdarza się, że organizowane są tutaj koncerty. Droga od kościoła w kierunku zachodnim prowadzi do Hörnebo - miejsca gdzie rozpoczęła się meblarska profesja w całej okolicy. Jeden ze starszych warsztatów stolarskich znajduje się przy Kyrkofallavägen 33. W drewnianym budynku mieściła się pracownia oraz izby mieszkalne. Za wsią XVIII-wieczny młyn na rzece Tidan (Kronkvarn, 8). Wokół niego funkcjonowały największe tartaki w całej okolicy. Na lewym brzegu Tidan w małej osadzie Balteryd (9) znajduje się stare gospodarstwo królewskie a następnie siedziba wojskowego regimentu. Obecnie świetlica regionalna.   
                    

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz