Etap biegnący wschodnimi przedmieściami Linköpingu wzdłuż silnie przekształconych brzegów rzeki Stångan. Po wschodniej stronie centrum miasta oraz południowe peryferyjne dzielnice: Hejdegården, Vimanshäll, Johannelund i Hjulsbro. Na brzegu zachodnim dawne przemysłowe przedmieście Tannefors z portem lotniczym. Cztery przeprawy mostowe i kilka pieszych kładek. Cztery śluzy. Na odcinku miejskim promenady spacerowe. Od portu Nykvarn do śluz Tannefors biegnie 6,3-kilometrowa ścieżka zdrowia przeznaczona dla biegaczy i zwana Hälsans Stig. Przynajmniej kilka z opisywanych obiektów warto obejrzeć przy okazji wizyty w stolicy Östergotlandii.
Åbacka Café
Niewielka przytulna, otoczona ogrodem kawiarenka na skarpie na prawym (wschodnim) brzegu kanału. Do 1961 roku był to domek mieszkalny w dawnej wsi.
Tinnerbron
Most nad Tinnerbäcken, lewobrzeżnym dopływem Stångan. Ten niewielki potok bierze początek w południowej części lasu Tinnerö. Przy ujściu otoczony jest niewielkim parkiem Ådala z ciekawymi "kryształowymi" kolorowymi latarniami. Park stanowi fragment dawnego założenia krajobrazowego z położoną powyżej na skarpie przy Hamngatan willą Ådala (2). W 1880 roku poniżej mostu powstało najdalej na południe wysunięte nabrzeże portowe Linköpingu zwane Scherling Vedgårdskaj. Spławiano stąd bale drewna.
Ladugårdskälla (3)
Obudowane klasyczną kamienną altanką źródło wody pitnej na prawym brzegu rzeki. Studzienka powstała w 1840 roku a w 1926 otrzymała obecną oprawę w postaci klasycznej świątyni. W tym czasie istniała tu jeszcze estrada taneczna i kręgielnia.
Ladugårdskälla |
Färjebron
Zwany też Pumpbron. Zwodzona kładka piesza na osi Pumpgatan i Frejagatan. Do lat 60-tych działał w tym miejscu prom łączący brzegi Hejdegården z Tannefors.
Śluzy Tannefors (4)
Dwa stopnie wodne o łącznej wysokości 10,5 m. W tym miejscu rzeka Stångan przecina skalny próg, który z dawien dawna był wykorzystywany do pozyskiwania energii (pierwsze młyny w tym miejscu datuje się na początek XIV wieku). Pracował tu jeden z pierwszych tartaków mechanicznych w Szwecji znany w dokumentach jako własność biskupa Hansa Braska. W szczytowym okresie funkcjonowało 11 oddzielnych młynów prowadzących działalność przemysłową. W początkach XX wieku powstała niewielka elektrownia wodna, której budynek znajduje się w centralnej części wyspy. W 1931 roku większa część dawnej osady fabrycznej została przekształcona w park miejski z altaną na cyplu i ścieżkami spacerowymi po obu stronach rzeki. W Snuggan Park kończy się biegnąca wschodnim brzegiem miejska promenada. Powyżej śluz taras widokowy z restauracją. Przystań żeglugowa statku M/S Kind. Dalej na wschodzie nowy most Braskens Bro na południowej obwodnicy Linköpingu.
Śluzy Tannefors (4)
Dwa stopnie wodne o łącznej wysokości 10,5 m. W tym miejscu rzeka Stångan przecina skalny próg, który z dawien dawna był wykorzystywany do pozyskiwania energii (pierwsze młyny w tym miejscu datuje się na początek XIV wieku). Pracował tu jeden z pierwszych tartaków mechanicznych w Szwecji znany w dokumentach jako własność biskupa Hansa Braska. W szczytowym okresie funkcjonowało 11 oddzielnych młynów prowadzących działalność przemysłową. W początkach XX wieku powstała niewielka elektrownia wodna, której budynek znajduje się w centralnej części wyspy. W 1931 roku większa część dawnej osady fabrycznej została przekształcona w park miejski z altaną na cyplu i ścieżkami spacerowymi po obu stronach rzeki. W Snuggan Park kończy się biegnąca wschodnim brzegiem miejska promenada. Powyżej śluz taras widokowy z restauracją. Przystań żeglugowa statku M/S Kind. Dalej na wschodzie nowy most Braskens Bro na południowej obwodnicy Linköpingu.
Altana przy śluzach Tannefors |
Niewielki most na Stångan, starszy w stosunku do zbudowanego później Braskens Bro. W pobliżu komunalne ujęcie wody.
Johannelund
Poludniowa dzielnica Linköpingu. Osiedle zaplanowane w latach 60-tych XX wieku z nowoczesną szkołą średnią Nya Munken połączoną z centrum usługowym. Nad rzeką trawiasta plaża i kąpielisko z niewielkim drewnianym pomostem. Kort tenisowy. Zaplecze gastronomiczne.
Spångerumsbron (5)
Przeznaczony dla pieszych i rowerzystów most wiszący w zakolu rzeki zbudowany w 1999 roku. Miniaturka Golden Gate w San Francisco. Na północ od mostu bagniste starorzecza.
Åbysäcken (6)
Kompleks leśny po wschodniej stronie kanału z kilkoma trasami do narciarstwa biegowego (krótsze tory są oświetlone). Na skraju w Hackefors stadion narciarski. Obszar atrakcyjny przyrodniczo (stare dęby). Po zachodniej stronie Stångan niewielkie kąpielisko Jakobsdalsbadet.
Uveberg (7)
Skaliste wzgórze po wschodniej stronie rzeki. Ruiny dawnych kamiennych domostw, resztki schodów, pozostałości prehistorycznej twierdzy. Na przeciwnym brzegu w niewielkiej zatoczce kąpielisko Vårgårdsbadet.
W basenie śluzy Hackefors |
Zbudowana w 1860 roku. Posiada najwyższą na świecie nadal działającą drewnianą gródź. Próg mierzy 6,8 m. W sąsiedztwie elektrownia wodna i most spacerowy zwany Kraftverkbron. Przystań statku wycieczkowego M/S Kind. Restauracja.
Śluza Hjulsbro (9)
Na odmianę jest to najniższy stopień wodny na całej trasie Kanału Kinda. Rożnica poziomów wynosi tutaj jedynie 0,2 m, tak że często wrota śluzy pozostają otwarte. Kiedyś warunki hydrologiczne były nieco inne, ale w 1935 roku położona niżej tama elektrowni Hackefors podpiętrzyła poziom wody. Na przyczółku zachowały się resztki dawnego mostu kamiennego wzniesionego w 1895 roku (pozostało jedno przęsło). Nieco powyżej mamy natomiast współczesny most drogowy. Na południe od niego kąpielisko. Kilka drewnianych pomostów. CDN
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz