Góra Omberg

Geologicznie ten wydłużony zalesiony grzbiet jest zrębem tektonicznym ograniczonym ze wszystkich stron uskokami. Charakteryzuje się stosunkowo płaską wierzchowiną i stromymi, stokami, które od strony zachodniej opadają ponad stumetrowymi urwiskami wprost do Wetteru. Omberg zbudowany jest ze skał granitowych ponad którymi w części zachodniej pojawiają się piaskowce i wapienie. Dominują lasy iglaste, jednak gdzieniegdzie zachowały się płaty buczyny a także pojedyncze okazy wiekowych dębów. Mniejszy areał zajmują łąki i torfowiska wapienne odznaczające się bogatą i rzadką florą. Z rzadkich gatunków zwierząt wymienić warto gniazdującego tutaj orła przedniego. Na terenie góry powstało kilka rezerwatów przyrodniczych a w 2003 roku na powierzchni 1700 hektarów utworzono park ekologiczny. Pomarańczowy szlak regionalny Östgotaleden zatacza kilkudziesięciokilometrową pętlę wokół grzbietu prowadząc przez najciekawsze punkty. Prócz tego istnieje kilka krótszych szlaków spacerowych i ścieżek dydaktycznych znakowanych różnymi kolorami. Poniżej propozycja trasy pieszej.

Początek na skrzyżowaniu dróg przy Omberg Turisthotell. Asfaltowa droga biegnie w górę stoku w kierunku Storlyckan. 200 metrów dalej w prawo odbija niebieski szlak, którym dojść można stromo pod górę lasem na najwyższy szczyt masywu Hjässan 262,8 m npm. Po lewej na łagodnym garbie terenowym łąka na której znajdowała się dawna rezydencja króla Sverkera Starszego. Z miejsca roztacza się widok na równinę Östergotlandii oraz przystań w Hästholmen. Zachowała się tylko niewielka nakryta współczesnym dachem krypta grobowa pełniąca dawniej również rolę kaplicy pałacowej. Na miejscu odnaleziono też starsze pochówki z epoki brązu. 

Główna droga jezdna odbija w prawo w kierunku Storlyckan na wierzchowinie Ombergu. Szlaki pomarańczowy i zielony biegną prosto w kierunku brzegu Wetteru do położonej na stromym stoku posiadłości Ellen Key Strand. 

Ellen Key Strand

Zbudowany w latach 1910-11 przez Yngve Rasmussena dworek inspirowany był po części włoską i francuską architekturą willową a po części miał przypominać rodzinny dom pisarki farmę Sundsholm pod Västervikiem. Ellen Key znana nauczycielka i bojowniczka o równouprawnienie kobiet, zwolenniczka koncepcji antypedagogicznych mieszkała tutaj w ostatnich latach swojego życia. Po jej śmierci miejsce stało się siedzibą fundacji jej imienia oraz ośrodkiem wypoczynkowym dla robotników fabrycznych. Wnętrze rezydencji jest obecnie udostępnione do zwiedzania i pokazuje umeblowanie z czasów życia bohaterki oraz zgromadzoną przez nią skromną kolekcję dzieł sztuki. Dwór otacza prosty kwiatowy ogród, a kręte schody prowadzą w dół do niewielkiej zadaszonej przystani. 

Konieczność zebrania przynajmniej 8-osobowej grupy. Otwarte od maja do września. W głównym sezonie (lipiec - połowa sierpnia od wtorku do niedzieli, wejścia o 11, 12, 14 i 16). Szczegóły na stronie web: http://www.ellenkey.se

W otoczeniu rośnie stary las bukowy objęty ochroną w rezerwacie Bokskogen. Podchodzimy jego skrajem w górę klucząc w pobliżu skalnej krawędzi ponad brzegiem jeziora. Na skałach często przesiadują wędkarze, ponieważ strome brzegi u podnóży Ombergu to doskonałe miejsce do połowu łososi. Kilka miejsc widokowych. Po około godzinie marszu docieramy w okolice przystani Stocklycke Hamn. Kamienne schody prowadzą do pomostu w niewielkiej skalnej zatoczce. Port funkcjonował do 1950 roku jako miejsce odbioru drewna z tutejszych lasów. Przez urokliwą łąkę kośną docieramy do ośrodka turystycznego Stocklycke. Węzeł szlaków znakowanych. Rozpoczynają się tutaj ścieżki edukacyjne "Omberg w okresie lodowcowym" i "Las, zadrzewienia, drewno". Punkt informacyjny. Schronisko turystyczne. Kawiarnia i bar. Do 2011 roku w drewnianym domu istniała wystawa przyrodnicza Naturum Omberg najstarsza tego typu w kraju. Obecnie nowa została przeniesiona nad brzeg jeziora Tåkern. 
Schronisko otwarte jest od 1 marca do 30 października. Zakwaterowanie w pokojach prywatnych oraz salach zbiorowych. Cena noclegu 300 SVK. Kontakt pod telefonem: 014 43 30 44, e-mail: info@stocklycke.se, strona web: http://www.stocklycke.se 
Z tego miejsca można kontynuować wędrówkę w dwóch kierunkach. Szlak niebieski prowadzi w kierunku szczytu Hjässan mijając po drodze rezerwat przyrody Mörkahålkärrets. Jest tu niewielki staw powstały przez spiętrzenie leśnej strugi. W otoczeniu podmokłe łąki i torfowiska z licznymi okazami storczyków. Znaleźć tu można charakterystyczną dla Ombergu orchideę zwaną kukułką krwistą (Dactylorhiza incarnata) z charakterystycznymi bordowymi kwiatami zebranymi w kłos. Jakieś pół kilometra dalej szlak skręca na południe, przecina drogę jezdną z Stocklycke do Höje przy drodze głównej a następnie prowadzi na najwyższe wzniesienie z którego roztacza się piękna panorama Wetteru, równin Östergotlandii a także położonego u podnóża góry jeziora Tåkern. 

Hjässan - najwyższe wzniesienie masywu Omberg z dookolną panoramą.

Na polanie szczytowej znajdują się ruiny jednej z trzech prehistorycznych twierdz tzw. fornborgów. Zachował się ziemny obwód oraz kamienny mur o długości 450 m. Jest to największy obiekt forteczny na terenie wzgórza Omberg, mniejsze grodziska znajdują się bardziej na północy. To tzw. Ommaborg ponad miejscowością Borghamn związany z legendą o królowej pełniącej opiekę nad górą  oraz położony bliżej i najlepiej zachowany Borgagården.
Szlaki pomarańczowy i zielony prowadzą na północ z powrotem nad brzegi jeziora. Odbijając nieco na zachód wzdłuż ścieżki dydaktycznej dotrzemy do Oxbåset urokliwego punktu widokowego ponad stumetrową przepaścią. Zejście nad sam brzeg Wetteru jest w tym miejscu możliwe głębokim wąwozem. Przy dalszej drodze znajduje się głaz Perstenen ponoć pozostawiony tutaj przez olbrzyma o imieniu Per. Trasa prowadzi wzdłuż stromej krawędzi wzgórza z obrywającymi się do jeziora klifami.          

Älvarums Udde to niewielka polana z deszczochronem oraz miejscem do rozpalania ogniska. Podziwiać stąd można malownicze zachody słońca. Jakiś 1 km dalej wkraczamy do rezerwatu przyrodniczego Storpissan. Starodrzew świerkowy oraz najstarsze w tym obszarze okazy dębów pamiętające czasy św. Brygidy. W 2007 roku huragan Gudrun poczynił spore wyłomy w drzewostanie. Pomarańczowy szlak biegnie nadal krawędzią północnego Ombergu z oryginalnymi widokami na jezioro aż do Borghamn na północnej krawędzi wzgórza.